Freek De Jonge - 2016 - 11 - 09

In Adieu God? gaat Tijs van den Brink in gesprek met kerkverlaters. Zij zijn christelijk opgevoed en gingen vroeger naar de kerk. Wat is daarvan over? In het werk van Freek de Jonge is God nooit ver weg. Als jongetje bepaalde die God zijn leven. De verzuiling bepaalde met wie je omging en met wie niet. Het stempel ‘zoontje van de dominee’ kon hij niet ontvluchten. Vol ijver stortte hij zich op het collecteren voor een nieuw kerkgebouw. In de roerige jaren van de ontzuiling was hij een symbool van het verzet tegen de oude orde, inclusief haar brave geloof. Maar inmiddels is hij er niet zo zeker van dat we met het wegsijpelen van het geloof in de samenleving vooruitgang geboekt hebben. Hij ziet volop aanbidding van eigen ego’s en mist een besef van nederigheid en tekort. Dat betekent echter nog niet dat hij zelf terug de kerk in wil. “De kerk is een gemeenschap met allerlei waarden en normen en regels. Dat staat rechtstreeks tegenover mijn beeld van God. God moet bevrijden en niet binden.” Freek verloor al jong zijn vader, verloor niet lang daarna zelf een kind en recent een kleinkind. Tijs van den Brink gaat met Freek de Jonge in gesprek over de vraag wat de oude verhalen uit zijn jeugd hem op die momenten van verlies nog te zeggen hadden.